Albert Krantz (znany także jako Crantz lub Crantzius; ur. ok. 1448 roku w Hamburgu; zm. 7 grudnia 1517 roku tamże) - niemiecki uczony, duchowny, syndykus i dyplomata działający na zlecenie Lubeki i Hamburga. (wyznania katolickiego). Historia o barbarzyńcach którzy zamieszkiwali ziemie polskie w Antyku. Z nich, nazywanych przez Rzymian po łacinie „Vandali” i „Venedi” urosną w średniowieczu Sławianie Zachodni a później Polacy. Z nikąd nie przybyliśmy i nie migrowaliśmy tylko siedzimy tu od kilku tysięcy lat. Z badań genetycznych wiemy, że ludność zamieszkała na obszarze Kultury Przeworskiej w czasach epoki Rzymskiej (II wiek p.n.e do IV wieku n.e.) miała genotyp identyczny lub bardzo podobny do współczesnej populacji ludności Polski. Jest to dowód na to, że Wandalowie prawdopodobnie byli Słowianami i naszymi bezpośrednimi przodkami. Również średniowieczni polscy i zachodni kronikarze powszechnie twierdzili, że Polacy, Czesi i pozostałe ludy zachodniosłowiańskie to w prostej linii potomkowie Wandalów. Nasi władcy, na przykład Mieszko Pierwszy i Bolesław Chrobry, w średniowieczu nazywani byli wodzami Wandalów. Osoby mało interesujące się historią mogą być zaskoczone, ale po rozważeniu tych faktów okazuje się, że my Polacy jesteśmy Wandalami, ludem bardzo szanowanym w starożytności i w średniowieczu. Nazwy się zmieniają, ale ludność zdefiniowana określonym genotypem, fizycznym typem antropologicznym, językiem i „temperamentem narodowym” pozostaje. Łatkę niszczycieli kultury przypięto Wandalom dopiero w okresie Rewolucji Francuskiej. Osobą, która skojarzyła po raz pierwszy „wandalizm” ze słynnym ludem Wandalów był pewien francuski biskup, który widocznie upadek Rzymu uważał za wielką stratę dla kultury światowej.