POCZĄTEK ZNAKU BLIŹNIĄT

ODWIECZNY CYKL - CZAS ROWNOWAGI DNIA Z NOCĄ - Energi żeńskiej i męskiej. Ying Yang 

Zamiast wysyłać nam sms-em alerty i straszyć burzami gradem deszczem wiatrem Co2 i niedługo może tlenem O2 to to jakoś po kolei idzie wcześniej była dziura ozonowa nawet w szkolnych podręcznikach ale się przejadła chyba :) Wystarczy przesłać powiadomienie Dzisiaj Noc przesilenia pamitajcie :)

Te cykle są analogicznie w podobnym okresie i to się dzieje cyklicznie w tym roku przesunięcie jest jak by troche wczesniej taka pogoda zaczeła się końcem maja już ale to róznie się układa natomiast jak pamiętamy czerwiec to Bliźnięta zmienny znak jak i w pogodzie.

Weles i Perun w kontekście Nocy Kupały i przesilenia letniego

Noc Kupały, obchodzona w nocy z 20 na 21 czerwca, jest jednym z najważniejszych świąt w tradycji słowiańskiej, związanym z przesileniem letnim. To święto ognia, wody, miłości i płodności, gdzie celebruje się siły natury, jednocześnie symbolizując walkę i harmonię między Perunem a Welesem.

Perun

• Symbolika: Perun, jako bóg piorunów, burz i wojny, symbolizuje siły porządku, prawa i ochrony. Jego energia jest związana z niebem, błyskawicami i deszczem, co czyni go patronem rolnictwa i płodności.
• Rola podczas Nocy Kupały: Ogień, jako centralny element obchodów Nocy Kupały, jest symbolem Peruna. Ogniska rozpalane podczas święta mają odpędzać złe duchy i przynosić ochronę oraz urodzaj. Skoki przez ognisko mają zapewnić zdrowie, oczyszczenie i ochronę przed nieszczęściem.

Weles

• Symbolika: Weles, bóg podziemi, magii, bogactwa i przysięgi, jest często postrzegany jako przeciwnik Peruna. Symbolizuje siły chaosu, magii i zaświatów, ale także płodności i urodzaju. Jego domena to ziemia i woda.
• Rola podczas Nocy Kupały: Woda, która również odgrywa kluczową rolę podczas Nocy Kupały, jest związana z Welesem. Kąpiele w rzekach, jeziorach czy strumieniach mają na celu oczyszczenie duchowe i fizyczne, a także przyciąganie płodności i miłości. Woda jako element Welesa równoważy ogień Peruna, co symbolizuje harmonię między tymi dwoma bóstwami.

Powiązanie między wilkiem a bóstwem Welesem w mitologii słowiańskiej

W mitologii słowiańskiej Weles, znany również jako Wołos, jest jednym z najważniejszych bogów, który ma głębokie powiązania z wilkami. Te powiązania są widoczne zarówno w symbolice, jak i w ludowych wierzeniach i legendach.

Weles - Bóg Podziemi i Magii

• Symbolika: Weles jest bogiem podziemi, magii, bogactwa, handlu i przysięgi. Jego domeną są również zaświaty i dusze zmarłych. Jest często przedstawiany jako rogaty bóg, co może kojarzyć się z dzikimi, leśnymi zwierzętami.
• Wilki: Weles jest często łączony z wilkami, które są symbolem jego dzikiej, chaotycznej natury. Wilki, jako zwierzęta nocne i drapieżniki, są idealnymi symbolami dla boga podziemi i magii.

Wilki w Słowiańskich Wierzeniach

• Stróże Dusz: Wilki były uważane za strażników dusz zmarłych, co naturalnie łączy je z Welesem, który jest opiekunem zaświatów.
• Przewodnicy: W wielu słowiańskich legendach wilki występują jako przewodnicy duchowi, pomagający duszom zmarłych odnaleźć drogę do zaświatów, co jest bezpośrednio związane z rolą Welesa jako przewodnika dusz.

Powiązania między Perunem, Welesem i Mokoszą

Opozycja Peruna i Welesa:

• Perun i Weles reprezentują przeciwstawne siły – porządek i chaos. Ich rywalizacja symbolizuje walkę między siłami natury, która jest również odzwierciedlona w różnych aspektach życia i cykli przyrody.
• Perun kontroluje niebiosa i burze, a Weles podziemia i magię. Ich interakcje wpływają na zmiany pogodowe i pory roku, co ma bezpośredni wpływ na życie ludzkie i rolnictwo.

Mokosz jako pośrednik:

• Mokosz łączy cechy obu bóstw, symbolizując płodność ziemi i wilgoć potrzebną do urodzaju. Jako bogini ziemi i wody, Mokosz harmonizuje energie Peruna i Welesa, przyczyniając się do cykli życia i przyrody.
• Mokosz jest opiekunką kobiet i domowego ogniska, co nadaje jej rolę pośredniczki między codziennym życiem ludzi a siłami natury reprezentowanymi przez Peruna i Welesa.

NOC KUPAŁY – SŁOWIAŃSKIE WALENTYNKI

Okres czerwcowy odpowiadający żywiołowi powietrza BLIŹNIĘTA powiązany jest z okresem Lutego również żywioł powietrza i oba te okresy związane są z godami -łączeniu się w pary Luty Walentynki - Sw Kupały również w wedach okresy te odpowiadają dwóm nakshatrą SHRAVANA koniec stycznia początek lutego i Arudra od 21 czerwca do 5 lipca obie te konstelacje są para idealną i często możemy je zauważyć wśród małżeństw czy zakochanych par.

Wilk był kluczowy w kulturze słowiańskiej i znalazło to odbicie w słowiańskim kalendarzu. Szczególnie związani z gospodarką leśną Słowianie utożsamiali się z wilkami, bo jako i one kochali wolność.

Sympatycy folkloru słowiańskiego forsują dziś tezę, iż słowiańskie święto zakochanych to nie są żadne Walentynki, lecz Noc Kupały. Może się to wydawać racjonalne: jak można wpaść na pomysł, by święto miłości celebrować w środku zimy, przecież to niedorzeczne! Naturalne dla nas miesiące miłości przypadają w maju i czerwcu. Czcimy jednak połowę lutego, bo właśnie wtedy przypada jedyna w ciągu roku ruja u wilczych samic, jedyny w ciągu roku krótki okres wilczych zalotów. W istocie Walentynki to „święto miłości" wilka, a że nasi przodkowie nie tyle czcili wilki, co identyfikowali się z wilkami, więc celebrujemy to w wilczym miesiącu.

Mit założycielski Rzymu jest jakby syntezą obu greckich mitów o Leto i Ledzie, co wcale nie oznacza, iż wywodzi się on z mitów greckich, wszak mógł mieć źródło równoległe. W każdym razie od pochodzącej z północy Latony mamy wilczycę-matkę oraz nazwę Latynów. Z kolei od Ledy mamy cudownych bliźniaków. Mamy zatem trzy pokrewne boginie:

• Leto, córka Polusa
• Leda, matka Polluksa
• Łada, matka Polela

Noc przesilenia św Kupały - wedyjskiej Arudry,której symbolem zwierzęcym jest Wilczyca - Wilk 

 i co ciekawe Arudra to jedna z najbardziej seksualnych nakszatr. To okres znaku Bliźniąt wg kalkulacji wedyjskiej i babilońskiej - wg zachodniej astrologii to początek znaku Raka 21 czerwca - 22 lipca  i nijak się to ma do cech przyrody ,która w tym czasie występuje a co opisuje poniżej. Może to niektórych drażnić ale sami powoli dostrzegacie ,że nie tylko kalendarze zostały zmanipulowane i poprzesuwane abyśmy nie mogli żyć zgodnie z cyklami natury ale cała nasza historia o astrologii już nie wspomnę :) Święto było ważne zwłaszcza dla młodych, którzy nie posiadali jeszcze partnera czy partnerki. Dziewczęta wróżyły sobie na temat zamążpójścia puszczając na wodę uwite z kwiatów i ziół wianki z wplecionym w nie łuczywem lub, później, świeczką. Od tego co stało się z wiankiem zależeć miał los dziewczyny. Jeśli wianek spłonął lub utonął, oznaczać to mogło staropanieństwo lub chorobę, jeśli odpłynął daleko przez nikogo nie wyłowiony, dziewczyna miała jeszcze poczekać na zamążpójście. Jeśli natomiast jakiś kawaler wyłowił wianek dziewczyny, to on właśnie miał stać się w przyszłości jej mężem. Podczas Nocy Kupały młodym wolno było więcej niż zwykle, mogli oni oddalić się sam na sam z ulubieńcem lub ulubienicą i nikt ze starszych nie mógł mieć o to pretensji (czas święta w kulturze ludowej był czasem odwróconym, można było pozwalać sobie na zachowania niedopuszczalne w „zwykłym” czasie).

ARUDRA zaczyna się 21 czerwca a nie znak Raka jak to do tej pory się przyjęło  - zbliżenie podczas święta Kupały łączy się z nazwą BLISKI -BLIŹNIACZY - BLISKI jak również ZBLIŻENIE 

w angielski GEMINI  Latin (genitive Geminorum), literally, the twins (Castor and Pollux)

w Sanskrycie cyfra 2 to 2. Two द्वे (dve) nasz DWA dalej poszło jako TVE i dalej w TWI - TWINS widac to ,który język jest starszy :)

duński:       Tvillingerne

holenderski:  Tweelingen

górnołużycki: Dwójnikaj;

słoweński: Dvojčka;

czeski:  Blíženci 

chorwacki:  Blizanci

żenić czyli łączyć parę GEMINI ma ten przedrostek GE oznaczający połączenie genów lub bliźniaczych podobnych genów jak i dobór kobiety i mężczyzny w parę - jak widzimy ten okres czerwcowy ,który przekazuje nam nasza słowiańska tradycja jak i wedy są ze soba prawie identyczne w opisie i cechach - to są właśnie cechy bliźniąt - słońce wchodząc w znak bliźniąt wskazuje na odnalezienie swojej drugiej połówki  Baran ma przydomek Ja jestem narodziny, BYK ma przydomek JA MAM a bliźniak JA KOMUNIKUJE SIĘ aby znaleść swoją przeznaczoną druga połówkę - następny znak rak oznacza już już DOM 4 rodzinę z przydomkiem JA OPIEKUJE SIE rodziną dzieckim także widzimy to logiczną kolejnośc wędrówki słońca przez 12 okresów w roku.

Kobietom damy pierwszeństwo :). Słowo żona, w oryginale „żena”, oznaczało właśnie kobietę. Dodatkowe znaczenie pojawia się dopiero później, a w języku polskim, po upowszechnieniu średniowiecznego słowa „kobieta”, wyparło „żonę” z pierwszego znaczenia. W pozostałych językach słowiańskich słowo żona / żena znaczy zarówno „żona” jak i „kobieta”. Mężczyzna, który bierze sobie kobietę (biedny, jeszcze nie wie co go czeka :P), to ten „który się żeni”, a taki co już poznał smak „małżeństwa” to „żonaty”. Widać tu wyraźnie w innych słowach, że słowo „żona” brzmiało kiedyś „żena”.

Rdzeń nigdy nie istniejącego języka praindoeuropejskiego został zrekonstruowany jako „gen” (czytaj „żen”) czyli dokładnie polskie „żen” / „żena”.

Polskie słowo „żena” wyemigrowało na wschód i w Sanskrycie brzmi „żani” (żona, matka, narodziny), Paszto (Afganistan), „żinej” (dziewczyna), Baluchi (Pakistan) przyjęło formę „żan” (żona), awestyjsku: „żeni” (żona), persku: „zan” (żona), kurdyjsku (Turcja, Irak): „żin” (żona).

W Sanskrycie istnieje też słowo „Gna” oznaczające nie tylko „żonę”, ale i „głos” i „mowę” :). Chyba nikogo nie dziwi, że „mowa” może kojarzyć się z kobietami :). Ten rdzeń jest dowodem na to, że słowo nie jest sanskryckie, bo raz mówione jest przez Ż (żani), a raz przez G (gne), co oznacza, że dotarło w dwóch różnych okresach, z dwóch różnych kierunków, albo w dwóch różnych znaczeniach. Polskie słowo żena/żona zawsze brzmi tak samo.

Polskie słowo wyemigrowało też na południe, gdzie Ż nie przechodzi w Z, ale w G.

Po grecku powstały dwa rdzenie, trochę się różnią, ale w zasadzie znaczą to samo. Jeden z nich to „gyne” (kobieta) znane ze słów „ginekologia” czyli „nauka o kobietach”, „mizogin” (kobietosceptyk) czy „ginekomastia” (przerost piersi u mężczyzn). Drugim rdzeniem jest „Genea” znane ze słów „genealogia” (nauka po przodkach), od tego słowa wywodzą się też „gen”, „genom” i „genetyka”. Wystarczy G czytać jak Ż i polskie pochodzenie słowa jest bardziej niż oczywiste.

Grecki język ma ogromny wpływ na kształt germańskich rdzeni, które mimo, że pochodzą z języka polskiego, to są już tak zniekształcone, że ciężko je rozpoznać. Oznacza to, że Germanie i Słowianie nie mieli ze sobą kontaktu w momencie tworzenia języka (w innym wypadku słowa by szły bezpośrednio, a nie przez grekę). Polskie rdzenie widać w greckim, a w germańskim dopiero pojawiają się przekształcone przez grekę. Ze słowem żona jest tak samo. Z polskim „żena” germańskie rdzenie mają niewiele wspólnego, ale z greckim „gine” podobieństwo widać

Wg horoskopu słowiańskiego Dodola (13 czerwca - 6 lipca, z wyjątkiem Słońcakresu) okres ten pokrywa się z wedyjską Nakshatrą ARUDRĄ -RUDRĄ ,która zaczyna się 21 czerwiec i trwa do 5 lipca po słowiąnsku zwaną Perperuną - dodolą co ciekawe w astrologi wedyjskiej północny węzeł księżycowy -RAHU wyznaczający lub  ukazujący nasz wybór duszy w tym życiu wyznacza RAHU ,który rządzi dokładnie ARUDRĄ a nasza słowiańska Dodola-Perperuna zarządza losem ludzkim dolą i niedolą świetnie obrazującą nasz wybór i to czy go zrozumiemy i czy będzie postępować zgodnie z naszym własnym wyborem lub nie. To utwierdza nas ,że mamy własną wolną wolę z wyjątkiem tego czy zdajemy sobie sprawę jaki jest nasz kierunek doświadczania w życiu. 

DODOLA

Dodola nosi przydomki Dodola, Odola i Niedola. Jej istyjskim odpowiednikiem jest bogini Dekla. Postać Doli była czczona od dawien dawna we wszystkich krajach Słowian i zwana także Dudulicą – czyli córką Dodola (Makosza). Do dzisiaj zachowała się ona w licznych podaniach Ślązaków, Pomorzan, Wielkopolan, Mazowszan, Małopolan, Podolan, Poleszuków, Słowaków, Czechów i Łużyczan. Jako dawczyni dobrego losu jest wzywana przez Serbów i Bośniaków, Macedończyków i Bułgarów podczas obrzędów sprowadzania deszczu, kiedy prosi się Perperunę – Panią Burzy i Burzowych Chmur, by polała ziemię wodą, a Dodolę (Duduleicę), by ta woda była dobra, „żywa”. Przydomki bogini mają budowę złożoną. Główny człon imienia, dola, wywodzi się z del – dział, dziełanie – praca, robota, dzielenie, udział – część, dziejanie – czynienie, dziedziczenie – przejmowanie udziału, dzieło – rzecz wykonana i dołać (podołać) – wykonywać. Słowo to oznacza los – udział, część, przeznaczenie, szczęście i jest znane wszystkim Słowianom. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na jego związek z pojęciem dołu, padołu (jako Ziemi), doliny, dążności i dzielności (odwagi).

Dola to bogini Dolnego Wiergu, czyli Bytu Człowieczego – codziennego, składającego się ze zwykłych chwil i działań, dążenia do małych celów. Dola jako Dodola jest boginią dodającą sił, by podołać przeciwnościom wiergu, jest dawczynią dobrej doli.

Jako Odola jest boginią sprowadzającą odmianę, która ma pomóc przezwyciężać (rus. odeleti – zwyciężać) i pokonywać, przemagać i przełamywać nieprzychylny wierg. Także jednak Odola może spowodować przełom w złym kierunku, gdy się człowiekowi wiodło.

Niedola to dawczyni złej doli, powodująca niedolanie, brak działania, kiepski byt ziemski.

Dodola posiadała swoją świątynię i bugryszcze w Widinie, grodzie na prawym brzegu Dunaju, zwanym też Bdinem, gdzie w V wieku zamieszkali Słowianie zakładając osadę przy starorzymskim kasztelu Bononia. W VI wieku zbudowano zamek zwany Baba Wida. Tam właśnie czczono trójcę bogów: Wida, Bodnyjaka i Dolę – zwaną Babą Wida. W XI wieku na miejscu poprzedniego gródka i zamku powstała twierdza Bułgarów zdobyta przez cesarza bizantyńskiego Bazylego II Bułgarobójcę.

Inne miana Dodoli w językach słowiańskich (lub z nich przejęte), a także związki z ogólną aryjską (indoeuropejską) tradycją mityczną – np. germańskie Donar czy staroislandzkie określenie dyja – trząść (o włosach gromowładnego Thora), czy staroindyjskie śmaśru dódhuvad (o Indrze), wskazują, że ta bogini była oblubienicą boga Gromowładnego. W języku praindoeuropejskim rdzeń dhu oznacza wstrząsanie. Znaczenie wyrazu dola (część, udział) i jego związki z pojęciem gromu (wstrząsania) dowodzi roli, jaką Dodola musiała spełniać u boku Peruna. Właśnie z tego powodu obrządek polewania się wodą zwany Dyngusem należy przypisać czci Dodoli jako sprawczyni spadania z nieba sprzyjających wód, dających rozród i życie. Jest również charakterystyczne, że w serbskich obrzędach zamawiania deszczu z udziałem postaci Dodoli wzywa się, by zesłała ona „sytą rosę”, a nie ulewę.

 Dodola, Dola, Perperuna, Paparuda - Bóstwo Słowiańskie poświadczone głównie w wierzeniach Słowian południowych. Żeńska hipostaza Peruna.

Imię Perperuny powstało poprzez zdublowanie rdzenia w imieniu gromowładcy, zaś forma Dodola przez tabuizację teonimu przy pomocy wyrazu dźwiękonaśladowczego. Źródłosłów imienia bogini wskazuje na powiązania z hetycką Perunaš, hinduskim Pardźanją i skandynawską Fjørgyn.

Najprawdopodobniej z kultem Perperuny związany był praktykowany na Bałkanach obrzęd sprowadzania deszczu o nazwie Peperuda, polegający na polewaniu wodą dziewczyny, stanowiącej "ofiarę" dla Peruna.

Dodole - Zwyczaj jest znany pod dwoma nazwami, najczęściej pisanymi Dodola ( dodole , dudula , dudulica , dodolă ) i Perperuna ( peperuda , peperuna , perperuna , prporuša , preporuša , paparudă , pirpirună ).

Rytuał Dodoli popularny jest u Słowian południowych kiedy to w okresach suszy, czczą boginię Dodole i modlą się do niej o deszcz. W rytuale młode kobiety przybrane w liście i małe gałązki tańczą i śpiewają konkretne pieśni ku czci Dodoli.

VRELO​ - Oj dodole, mili boze.

Naša doda boga moli,

Oj dodo, dodole!

Sitna kiša da zarosi,

Oj dodo, dodole!

Naša polja da potopi,

Oj dodo, dodole!

I da rodi nam pšenica,

Oj dodo, dodole!

I kukuruz sa dva klasa,

Oj dodo, dodole!

Što molila, umolila,

Oj dodo, dodole!

Sita kiša zarosila,

Oj dodo, dodole!

Naša polja potopila,

Oj dodo, dodole!

I rodila nam pšenica,

Oj dodo, dodole!

I kukuruz sa dva klasa,

Oj dodo, dodole!

Rzeczywiście, artykuł Wikipedii na temat Peruna wspomina o starej serbskiej pieśni ludowej z Czarnogóry:

„… Chwycił trzy złote jabłka i rzucił je wysoko w niebo…

… Trzy pioruny wystrzeliły z nieba…

Biorąc wiersz dosłownie, wyjaśniają, że te „jabłka” to poetycki sposób opisania błyskawicy.

Jednak w świetle tego, co tu widzieliśmy, uważam, że te jabłka odnoszą się do trzech

wybitnych gwiazd pasa Oriona.

Otóż ​​powód, dla którego Orion i byk (Taurus) są związani z deszczem, błyskawicami i płodnością, jest taki sam jak w tym przypadku

z dwóch poprzednich konstelacji. Pochodzą z czasu, kiedy wiosenna równonoc była w Byku, kiedy

pojawienie się Oriona oznaczało deszczową porę wiosny i jesieni. Najlepszy czas, aby to zobaczyć

konstelacje są zimą. Znikają wiosną i pojawiają się ponownie jesienią. Jak ich

znikanie i ponowne pojawienie się wiąże się z porą burzową, nie trudno sobie wyobrazić, jak starożytni

stworzyli taki mit.

Orion jest również jedną z największych konstelacji na niebie i jedną z nielicznych, które mają ludzką postać. To nie jest przesadą stwierdzic, że był to jeden z najważniejszych obrazów nieba w indoeuropejskiej

mitologii. Fakt ten wyjaśnia znaczenie słowiańskiego Peruna, ale sam ten fakt nadal go nie czyni

„głównym” bogiem lub Stwórca.

W rzeczywistości, indoeuropejskie mity Oriona ukazują go w roli „bohatera na wyprawie”, czasem tragicznego bohatera,

dość często jako przewodnik dusz. Mianowicie, Droga Mleczna zwykle reprezentuje rzekę lub most, który tam jest

przenosi dusze do podziemi. A Orion „stoi” obok Drogi Mlecznej.

Niestety, uczeni słowiańscy wydają się zupełnie nieświadomi tych powiązań. Ale widzimy jasno

wizerunek Oriona - Peruna, nawet na średniowiecznych nagrobkach Bałkanów (Stecak)

Kostroma i Kostromo – Gemini/Bliznieta

Panteon słowiański zna wiele bóstw bliźniaczych. Ale cztery najważniejsze pary to Yarilo-Yarila, Kostromo-Kostroma, Lado-Lada i Kupalo-Kupala. W terminach astronomicznych te cztery pary odnoszą się do przesileń i równonocy, czyli czterech pór roku. Widzieliśmy już powiązania między Yarilo a wiosenną równonocą. Następna para, Kostromo i Kostroma, dotyczy przesilenia letniego i konstelacji Bliźniąt.

Według Wikipedii

, etymologia tych nazw pochodzi od костёр (kostyor), rosyjskiego słowa oznaczającego „ognisko”. Ognisko jest zrobione z shives-Kostra w języku rosyjskim.

Konstelacja Gemini pochodzi z mitologii greckiej i rzymskiej oraz słynnych braci Castor i Pollux. Czasami obaj nazywali się Castores. Etruskowie znali ich jako Kastur i Pultuce. Byli patronami marynarzy, a także wielkimi uzdrowicielami.

Imię Castor najwyraźniej pochodzi od greckiego „kastor” - bobr. (?) Ale oto reszta wyjaśnienia:

Przyjęto, że imię bohatera zostało nadane zwierzęciu

ponieważ Castor był znanym uzdrowicielem, a śmierdzące czerwono-brązowe wydzieliny zwierzęcia (łac. castoreum) były używane w medycynie w starożytności.

Ale zwierzę nie żyło w Grecji w czasach klasycznych (najbliższe bobry znajdowały się na północ od Morza Czarnego), a nazwa prawdopodobnie została zapożyczona z innego języka, być może pod wpływem imienia bohatera

Zapożyczone od imienia bohatera, które należy do innego języka? Morze Czarne? Hm… W każdym razie zobaczmy teraz, jaki jest związek między słowiańskimi bliźniakami Kostroma a konstelacją Gemini.

Przede wszystkim data uroczystości. Wypada około 29 czerwca lub po chrześcijańsku - Święto Piotra i Pawła. Ta data to tylko tydzień wolnego od obecnego przesilenia letniego (21 czerwca). Ale co ważniejsze, ci dwaj święci są w rzeczywistości tym samym astrologicznym mitem w przebraniu. Reprezentują konstelację Bliźniąt, a Paul, Apollo jest tym samym co Polluks.

W obrzędach słowiańskich przeskakiwanie nad ogniskami symbolizowało oczyszczenie i oczyszczenie z złych energii i chorób. W sensie astronomicznym ogień reprezentuje Słońce, które znajduje się w najwyższym punkcie na horyzoncie. Słowianie wierzyli, że wschód słońca tego dnia jest wyjątkowy, ponieważ słońce będzie tańczyć i zmieniać kolory.

Poza tym wiejska dziewczyna reprezentująca bóstwo była rytualnie kąpana w strumieniu, a następnie czczona podczas wieczoru uczt i tańców. W niektórych przypadkach dziewicę zastępowała lalka ze słomy (kostra), którą następnie rytualnie topiono. Obchody Kostromy są ściśle powiązane z Rusałka i Mavka, Słowiańskie wersje nimf wodnych.

I wreszcie, obrzędy nie dotyczyły tylko ludzi. W przeddzień tego dnia Serbowie robią specjalne patyczki do rozmazywania, zwane lilią. Wykonywane są najczęściej z brzozy lub czereśni. Ludzie gromadzą się wokół dużego ogniska i biorą część płomieni. Dzierżą je dookoła, mówiąc: „Gdziekolwiek pójdzie lila, bydło za nim podąży”

.

Krótko mówiąc, wszystkie te motywy wyraźnie odnoszą się do przesilenia letniego w Bliźniętach. Wielki ogień przedstawia Słońce.  Bliźnięta Kostroma to Bliźnięta. Skojarzenie z bydłem pochodzi od Byka, poprzedniej konstelacji. Oraz skojarzenie z nimfą i nimfą z Drogi Mlecznej, w której „stoją” bliźniaki Gemini.

W rzeczywistości Droga Mleczna jest prawdopodobnie jednym z głównych powodów ich nazwy. W mitologii słowiańskiej postrzegany jest jako „słoma”. Również w chrześcijańskiej symbolice Jezus urodził się na sianie, otoczony trzema mędrcami (pas Oriona) i bykiem (Taurus). Jednak ten obraz nie odnosi się do przesilenia, jest to wspomnienie starożytnego obrazu wiosennej rownonocy w byku.

Na podstawie wszystkich dotychczas przedstawionych dowodów jest jasne nie tylko, że bliźniaki Kostroma reprezentują Bliźnięta, ale także, że grecko-rzymska nazwa Castor pochodzi prawdopodobnie ze słowiańskiej etymologii.

Kresnik and Trot - słoweńska wersja Gemini

Narody słowiańskie składają się z wielu plemion, dlatego mitologia słowiańska nie jest zjednoczona. Jest równie skomplikowana jak starożytna Grecja czy Egipt, choć zdecydowanie rzadziej badana, nawet przez samych Słowian.

Słowianie wokół Alp, obecnie głównie Słoweńcy, mają swoich boskich bliźniaków. Sa to: Kresnik i Trot. Artykuł w Wikipedii stwierdza:

Kresnik (Kersnik i Krsnik) to słowiański bóg związany z ogniem, przesileniem letnim i burzami. Jego mityczny dom, święta góra na szczycie świata, reprezentuje oś Mundi. Nazwa Kresnik nie ma wyraźnej etymologii, możliwe powiązania z rosyjskimi Khorami i Indianami

Kryszna

. Być może kojarzy się z irańskim * krs- / kars- i słowiańskim *

krst- »krzyż«

. Może też pochodzić z języka bałtosłowiańskiego: święto Kresze jest znane wśród Bałtów, a starosłowiańskie słowo * krěsδ ma znaczenie „ogień”.

Kresnik jest opisywany jako posiadający złote włosy i złote ręce lub ramiona. Urodził się z końskimi uszami, końskimi kopytami lub znamię w kształcie kopyt i często mówi się, że może przybierać postać konia. Castor i Pollux są zwykle kojarzeni z końmi. Podobnie jak w przypadku Kostromy, ogniska rozpalane są z taką samą myślą o oczyszczeniu.

Artykuł w Wikipedii próbuje połączyć Kresnik z kilkoma innymi bóstwami słowiańskiego pantheonu, ale bezskutecznie. Wygląda na to, że uczeni nie ustalili związku z konstelacja Gemini, więc postanowiłem się nim podzielić. Wydaje się to dość oczywiste?

Gromniczna — Wilcza Matka Boska 

Chrystianizacja Polski nie przekreśliła naszych słowiańskich korzeni, czego wyjątkowym przejawem jest słowiański kalendarz, który w każdej nazwie miesiąca koduje głęboką i uporządkowaną treść słowiańskiej kultury. 

W lutym nie tylko pozostali nam Lutycy, ale i nasze wilcze korzenie. Kościół polski bardzo często stosował bardziej słowiańskie niż ogólnokatolickie praktyki religijne i szczególnie widać to właśnie w lutym, kiedy Kościół Powszechny celebruje Oczyszczenie Najświętszej Marii Panny, Kościół polski celebrował w tym dniu Matki Boskiej Gromnicznej, która była niczym innym jak dawnym wilczym świętem. Gromniczna w ikonografii oraz legendach ściśle wiąże się z wilkami. Na ogół uważa się, że Matka Boska tyle ma wspólnego z wilkami, że od nich chroni i je odstrasza, choć gdy się ogarnie większe spektrum tej tradycji, widać, że Gromniczna to generalnie wilcza matka, która nie tyle chroni ludzi przed wilkami, co i chroni wilki przed ludźmi oraz oswaja ludzi z wilkami. Zwracano się do niej słowami modlitwy: „Gromniczna Pani z wilkami — módl się za nami".

Z lewej: bogini Dziewanna z wilkami, z prawej: Matka Boska Gromniczna z wilkami. Jest to wyjątkowy przykład ciągłości kulturowej, pomimo zmiany jej form. U Dziewanny widzimy pierwowzór gromnicy: kadzidełko na którym w czasie wilczych świąt palono mrozoodporne ziele dziewanny „leczniczej panny". W okresie chrześcijańskim kontynuowano lutowe palenie Dziewanny, która przybrała postać otoczonej w wosku gromnicy. Knoty gromnic wykonywano dawniej z łodyg dziewanny. „Gromniczne pamiętam dziewanny" pisał jeszcze w 1911 roku Jan Kasprowicz.

6. ARDRA ( od 6°40' Bliźniąt do 20°00' Bliźniąt)

Na niebie:

Ardra, ziarno energii Rahu, składa się z jasnej gwiazdy w gwiazdozbiorze Oriona, znanego we współczesnej astronomii jako Betelgeza (Alpha-Orionis) . Przy jasności wizualnej 0,57 ten czerwony olbrzym jest jedną z najjaśniejszych gwiazd na nocnym niebie. Betelgeza jest jasną gwiazdą w lewym górnym rogu Oriona. W większości starożytnych kultur oddawano jej cześć, miała bowiem status bardzo ważnej gwiazdy, wpływającej na naszą planetę. Starożytni mędrcy wedyjscy postrzegali tę jasnoczerwoną gwiazdę jako siedzibę Rudry, srogiej czerwonej formy Śiwy.

Nazwa / Imię:

Ardra może mieć wiele różnych znaczeń, np.  „zielony”, „świeży”, „wilgotny”. Nietrudno zauważyć, że wszystkie te znaczenia są ze sobą powiązane i niosą ze sobą poczucie odnowienia. Na przykład słowo „wilgotny” może odnosić się do wilgoci w powietrzu tworzącej chmury, które z kolei powodują deszcz. Deszcz z kolei odżywia ziemską roślinność, czyniąc ją „świeżą” i „zieloną”.

Gdy myślimy o wilgoci w kontekście ludzkich uczuć, na myśl natychmiast przyjdą nam łzy. Łza jest najbardziej znanym symbolem tego asteryzmu. Kolejnym zjawiskiem fizycznym, które można powiązać z wilgocią, jest pot, a starożytne pisma łączą ten asteryzm z uciążliwym ciepłem słonecznym, które jak wiemy powoduje pocenie się.

Symbol:

Głównym symbolem tej nakszatry jest diament, chociaż wielu uczonych uważa łzę za jej najważniejszy symbol.

Jak już widzieliśmy, nazwa tej nakszatry odnosi się do wilgoci i stanu mokrego. Symbol łzy wiąże ją z wszelkiego rodzaju smutkiem. Ta symbolika odnosi się również do wody w postaci kropel, w formach takich jak krople rosy na liściach o poranku lub tysiące kropel pozostawionych przez  deszcz. Te krople rosy, jak widzimy, symbolizują świeżość i odnowę. Nawet łzy są częścią procesu oczyszczania i odnoszą się bardziej do rozpraszania smutku niż do jego tworzenia. To katharsis przypomina proces, jaki zachodzi u małego dziecka, które może rzewnie płakać, by w następnej chwili uśmiechać się, jakby nic się nie stało.

To nakszatra przyszłościowa, która uwalnia od gnijącej przeszłości poprzez serię burzliwych wydarzeń. Należy przy tym pamiętać, że wszystkie te burze trwają zwykle bardzo krótko. Kto nie trzyma się kurczowo przeszłości, ten z łatwością przejdzie przez ten etap i w nagrodę poczuje odnowienie podobne świeżości liści po deszczu. Na przykład ktoś czuje rozczarowanie utratą pracy, ale sytuacja ta może stanowić okazję do zmiany zawodu i znalezienia wymarzonej posady. i właśnie dlatego diament jest głównym symbolem tej nakszatry.

Jak wiemy, diament powstaje w wyniku oddziaływaniu nań ogromnego upału i ciśnienia przez miliony lat. W ten sam sposób asteryzm może wpłynąć na ukształtowanie lśniącej osobowości, gdy człowiek przejdzie przez burze, które zmyją to, co stare. Diamentowa symbolika odnosi się także do ciężkiej pracy potrzebnej do uzyskania wydobycia lśniącego, błyszczącego klejnotu wiedzy z burzowych zawirowań tej nakszatry.

Diament, ze swymi odblaskowymi, wielowymiarowymi warstwami, które oznaczają różnorodne aspekty Manomayakoshy (płaszczyzny mentalnej / intelektualnej), jest przede wszystkim symbolem mentalnym i intelektualnym. Tak jak blask diamentu zależy od ilości padającego nań światła, tak też blask umysłu i intelektu zależy od ilości światła, jaką posiada dusza. Alternatywny symbol Ardry, „głowa mężczyzny”, również przedstawia podobne wyobrażenie o umyśle i mentalności.

Diament jest również najtwardszą znaną substancją na płaszczyźnie materialnej, a twardość ta odnosi się do nieustępliwości i determinacji - aspektów charakterystycznych dla tej nakszatry. Odznacza się ona ostrą, przeszywającą jakością  i może z łatwością przecinać wszystko w taki sam sposób, jak diament. Dla tej nakszatry bardzo ważne jest dotarcie do sedna sprawy. Ardra jest zatem bezpośrednio związana z głębią własnej percepcji.

Bóstwo:

Bóstwem przewodnim tej nakszatry jest Rudra, co oznacza „okropny”, "krwistoczerwony", „ten, który przekształca” lub „ten, który ryczy”. Odniesienie do koloru czerwonego zyskuje na znaczeniu poprzez fakt, że astronomowie istotnie nazywają Betelgezę (główną gwiazdę tej nakszatry) „Czerwonym Olbrzymem”. Rudra reprezentuje niszczycielski i transformujący aspekt Śiwy(niszczyciela wśród trójcy wedyjskiej).

Rudra jest również w niektórych pismach wedyjskich określany jako bóg burzy, co ponownie zwraca naszą uwagę na zamieszanie i potężny wstrząs.  Rudra odnosi się do chaosu, nieporządku, zamieszania, anarchii i spustoszenia. Jednak trudno nie zgodzić się z tym, że to właśnie takie straszne rzeczy najczęściej przynoszą zwrot w życiu człowieka. Mało kto chętnie wprowadza zmiany, jeśli nie znajdują się pod ścianą!

Podstawową istotą Ardry jest zmiana, a Rudra dokładnie wie, co jest potrzebne, aby ją wprowadzić. Okres przed burzą, w którym gromadzą się ciemne chmury w towarzystwie błyskawic i grzmotów, to właśnie okoliczności uwielbiane przez Rudrę. Ardra jest ekspertem w tworzeniu tego typu sytuacji i wzbogacaniu człowieczego życia o takie doświadczenia. 

Burza jest ważnym zjawiskiem, poprzez które napięcie w naturze ulega rozładowaniu. Ardra wyznacza okres tuż przed burzą, w jej trakcie i po niej. Rudra jest ściśle związany z konstelacją Oriona, Myśliwego. Orion jest najważniejszą konstelacją pod względem wpływu na Ziemię i ludzkość. We wszystkich pismach wedyjskich oddaje mu się cześć jako bramie, przez którą dusze schodzą, by rozpocząć swój ziemski żywot. Dlatego też jest nazywany „Dawcą życia”. Pomaga w ewolucji ludzkości poprzez wywoływanie ważnych zmian. Niektóre z tych zmian mogą jawić się jako destrukcyjne na poziomie indywidualnym lub zbiorowym, jak na przykład gwałtowna burza, ale są one pomyślne w tym sensie, że zawsze stymulują wzrost. 

W pismach wedyjskich jest wiele legend związanych z Rudrą. Najciekawsze z nich oraz inne aspekty związane z istotnym znaczeniem Oriona omówimy w sekcji ezoterycznej. 

Natura i funkcjonowanie:

Natura Ardry jest jak natura dziecka. Ludzie pod jej wpływem potrafią w ciągu ledwie kilku minut przebyć podróż od ogromnej radości do intensywnego smutku i z powrotem, by zatrzymać się gdzieś pośrodku. W Ardrze ciągle się coś kotłuje, co sprawia, że ludzie pod silnym jej wpływem przechodzą nieustanną transformację. W niektórych przypadkach proces ten ma dobre skutki, powstają bowiem w ten sposób klejnoty wiedzy, ale w innych może to przynieść ciężkie, trudne rzeczy, takie jak negatywne, trujące myśli i ogólne pomieszanie.

Ardra jest pierwszą nakszatrą, w której następuje próba zrozumienia funkcjonowania Mayi na płaszczyźnie mentalnej / intelektualnej. To miejsce, w którym rodzi się intelekt. W poprzedniej nakszatrze, Mrigashirze, umysł rozwija swoją zdolność do wędrowania. W Ardrze rozwija się intelekt, który dokona syntezy doświadczeń zdobytych w trakcie tych wędrówek. Ardra także jest pełna ciekawości jak Mrigashira, jedyną różnicą jest to, że Ardra lubi znać przyczynę skutku, podczas gdy Mrigashirę zupełnie zadowala obserwowanie skutku i cieszenie się nim. 

Można powiedzieć, że Mrigashira „się cieszy”, a Ardra „dokładnie analizuje”. Prawdopodobnie dlatego ludzie pod wpływem Ardra mają predyspozycje do badań i analiz. taki człowiek wchodzi do pokoju, od razu emanuje takimi zdolnościami. Nawet siedmiolatki lubią obserwować i analizować zachowania otaczających ich ludzi. Robią to nie przejmując się żadnymi zasadami dobre wychowania i często w bardzo bezpośredni sposób komunikują swoje spostrzeżenia. 

W uniwersalnym schemacie rzeczy Ardra odnosi się do „yatna shakti" - mocy ​​podejmowania wysiłków. Głównym nurtem tej nakszatry jest poszukiwanie i osiągnięcie pożądanego celu. Ardra kończy zatem poszukiwania rozpoczęte w Mrigashirze. Końcowy efekt to skutek energii Ardry.

Łatwo jest zobaczyć, że angielskie słowa takie jak  „arduous” („żmudny, mozolny") i „ardent” („żarliwy, zagorzały") pochodzą od słowa Ardra, odnoszą się zatem do sposobu oddziaływania tej nakszatry. Angielski jako język ma wiele  wspólnego z energiami Ardra .

Ardra to nakszatra, gdzie wrażliwość umysłowa i podatność na wpływy rozwija się wraz z burzliwymi, zmiennymi kolejami losu, powodującymi aktywność i reaktywność umysłu. Ta wrażliwość sprawia, że Ardra są bardzo wyczuleni na punkcie krzywdy, a w niektórych przypadkach odczuwają silne pragnienie, by pomóc tym, którzy cierpią lub doświadczyli zranienia. U podstaw emocjonalnego pragnienia Ardry leży empatia. Nawet Rudra, jej bóstwo rządzące, powstał, by chronić Rohini przed Brahmą (odsyłamy do sekcji Bóstwo w opisie nakszatry Rohini).

Nawet burza jest niczym innym, jak sposobem natury na uwolnienie roślinności ziemskiej od cierpienia. Ardra jest pierwszą nakszatrą, w której umysł napotyka emocje. W tej nakszatrze istnieje ciągła potrzeba równoważenia impulsów umysłowych i emocjonalnych.

Ludzie urodzeni z Ardrą na Ascendencie zwykle mają duże twarze, kręcone włosy i posępny wygląd. Mają bardzo przeszywający wzrok, a wyrażenie „poczerwienieć ze złości” dosłownie odnosi się właśnie do nich.  Archetyp szalonego, roztargnionego profesora to właśnie typ Ardra. Mają świetną pamięć i szybko kojarzą fakty i liczby. Należy zauważyć, że Ardra zazwyczaj nie weryfikują faktów, nim się odezwą. Chociaż na zewnątrz mogą wydawać się spokojni, w ich głowach zwykle się kotłuje. Ich życie jest pełne skrajnych zmian i całkowitych zwrotów.

Ludzie Ardra uważnie i wnikliwie obserwują zarówno siebie, jak i innych i są bezpardonowi w komunikowaniu tego, co zauważyli. Ta cecha, w połączeniu z faktem, że zazwyczaj ubierają myśli w słowa, sprawia, że można uznać ich za krytycznych i nieuprzejmych. W niektórych przypadkach ich sarkazm może sprawiać innym ból i cierpienie. U mniej rozwiniętych dusz Ardra przejawia dziecięcą skłonność do samolubstwa poprzez kłamstwo, brak skrupułów itp. Są oni jednak odważni jak Rudra i nie stronią od konfrontacji.

Ardra są niczym krążąca burza i ludzie różnie na nich reagują. Świetnie wychodzi im straszenie innych, zwłaszcza ludzi miękkich, delikatnych. Mają zazwyczaj solidną budowę ciała i dobrze się sprawdzają przy pracach fizycznych. Jeśli chodzi o sprawy materialne to mają tendencję do wahań między skrajnościami. Zazwyczaj jednak nie są dobrzy w finansach i wydają wszystko, co zarobią. Podobnie jak siedmioletnie dziecko, Ardra niespecjalnie przejmuje się pieniędzmi.

Z powodu iluzorycznych energii Rahu, Ardra może narobić sporo zamieszania i zmarnować umysłową i intelektualną energię swych podopiecznych na bezsensowne dążenia. Może też sprawić, że będą uparci, aroganccy i lekkomyślni. W dzisiejszych czasach, w których nauka i technologia mają silną władzę nad masową świadomością, ludzie pod wpływem Ardra zwykle marnują swój potencjał na nauki materialistyczne, które w większości przypadków nie skutkują żadną ewolucją na poziomie duszy. Zaobserwowano, wielu fizyków, po wyczerpaniu wszystkich możliwości fizyki, przechodzi na metafizykę w późniejszym etapie życia. To pokazuje, jak ludzie mogą marnować swoje życie, nim dojdą do jakichkolwiek znaczących wniosków. Wszyscy ludzie Ardra mają szansę zmienić swoje życie na lepsze, ale w dzisiejszych hipermaterialistycznych czasach, tak bardzo wypełnionych wszelkiego rodzaju iluzją, nie jest to łatwe zadanie.

W przypadku bardziej zaawansowanych dusz Ardra działa w inny sposób. W takich przypadkach uniwersalny umysł poddaje je testom w burzliwych warunkach i sytuacjach, aby sprawdzić ich determinację i zrozumienie. Historia jest dowodem na to, że wszystkie wielkie osobistości przeżyły wiele burz w swoim życiu. Oprócz sprawdzania naszej wiary, burze te usuwają też negatywną karmę z poprzednich wcieleń. Ardra to burza, która budzi nas ze snu, ze stagnacji i sprawia, że ​​wyjemy i wykrzykujemy najważniejsze pytanie: „Dlaczego?!”

Tryb funkcjonowania:

Ardra jest uważana za nakszatrę zrównoważoną. Jej zrównoważony charakter wynika z bystrości umysłowej i intelektualnej. Ci, którzy zastanawiają się, analizują i rozmyślają, zwykle nie popadają w skrajności. Chaos i burze Ardry to nic innego, jak naturalny sposób przywrócenia równowagi. Jeśli w obecnym życiu mamy do czynienia z jakąś dręczącą sytuacją, ma to na celu jedynie rozpuszczenie i zrównoważenie naszej karmy z poprzednich wcieleń. Burza jest również typowym sposobem przywracania równowagi przez naturę.

Kasta:

Należy do kasty rzeźniczej. Zadaniem Ardry jest usunięcie lub zakończenie tego, co już nie jest przydatne. Bóstwo Ardry, Rudra, jest dobrze znanz z usuwania niechcianych sił demonicznych z wszechświata.

Płeć:

Ardra jest nakszatrą kobiecą. Choć jego bóstwo przewodnie, Rudra, jest mężczyzną, całe tło tej nakszatry i funkcjonowania Rudry ma związek z chaotycznym, wzburzonym stanem natury. Słowa związane z Ardrą, takie jak „delikatność”, „wilgotność” i „świeżość” trzeba uznać za żeńskie. Odnowienie, którego doświadcza roślinność ziemska po opadach, jest również zjawiskiem w swej naturze kobiecym.

Części ciała i energie (konstytucja wg Ajurwedy):

Narządy ciała, z którymi ma związek ta nakszatra, czyli oczy, plecy i przód głowy, podkreślają cechę spostrzegawczości i skłonności do analizy. Jak odkrywają teraz neurolodzy, większość mechanizmów kontrolnych mózgu znajduje się z przodu i z tyłu głowy.

Nakszatra ta ma konstytucję Vata (powietrzną). Wynika to z faktu, że cała ta nakszatra leży w znaku Bliźniąt, który to znak jest właśnie znakiem Vata.  Jego władca planetarny Rahu jest również przede wszystkim planetą vata. Bez powietrza burza nie może się wydarzyć!

ykle dają korzystne efekty ekspansywne.

Profesje:

Inżynierowie elektrycy; przemysł elektroniczny i komputerowy; twórcy oprogramowania komputerowego; inżynierowie dźwięku i technicy; muzycy, zwłaszcza parający się muzyką elektroniczną; eksperci od języka angielskiego; eksperci od broni; fotografowie; specjaliści od efektów specjalnych w przemyśle filmowym; projektanci gier komputerowych i miłośnicy Science Fiction; eksperci od rzeczywistości wirtualnej i 3D; robotnicy fizyczni wszelkiego rodzaju; fizycy, matematycy i badacze; naukowcy; myśliciele i filozofowie; pisarze i powieściopisarze, zwłaszcza z gatunku science fiction; chirurdzy; lekarze, którzy podają trucizny w niewielkich ilościach jako lekarstwa, np. homeopaci; lekarze medycyny konwencjonalnej; osoby uprawiające sporty umysłowe, takie jak szachy, scrabble, brydż, itp .; pracownicy zakładów pogrzebowych; przemysł chemiczny i nawozowy; przemysł farmaceutyczny; zawody wymagające kontaktu z substancjami trującymi; osoby pracujące w elektrowniach jądrowych; specjaliści i chirurdzy od oczu i mózgu; psychoanalitycy i psychoterapeuci; specjaliści od leczenia zaburzeń mózgu i głowy; śledczy, i detektywi; analitycy wszelkiego rodzaju; eksperci od oświetlenia; specjaliści od Rentgena i radarów; przetwórstwo spożywcze - miejsca, które produkują konserwy, mrożonki i "śmieciowe jedzenie"; złodzieje; legalni i nielegalni sprzedawcy narkotyków; sprzedawcy biegli w kłamstwie i "laniu wody"; biotechnolodzy; specjaliści od chemioterapii; politycy i manipulatorzy; snajperzy i płatni mordercy.

Miejsca: 

Miejsca, w których występują zjawiska atmosferyczne takie jak burze, huragany i tornada; laboratoria badawcze wszystkich rodzajów; supernowoczesne studia i sklepy; szpitale; centra komunikacyjne, takie jak stacje radarowe, stacje radiowe, studia telewizyjne, biura telegraficzne; elektrownie jądrowe; wszystkie fabryki zajmujące się trującymi procesami chemicznymi; schody ruchome; bazy wojskowe, w których przechowywana jest broń; wszystkie miejsca związane z wyżej wymienionymi zawodami.

W dzisiejszych czasach każdy dom ma swój udział w tej nakszatrze ze względu na okablowanie i urządzenia elektryczne,

Guna (esencja) i Tattwa (żywioł):

To jest nakszatra w gunie tamas. Powodem takiego stanu rzeczy jest jej związek z tamasową planetą Rahu. Jej główne przejawy to chaos, rozproszenie, niepokój, brak wyrazistości.

Gana (Typ):

To nakszatra Manusha, inaczej: ludzka. Jej związek z Merkurym, planetą, która tworzy pomost między światem niższym i wyższym, wiąże go z płaszczyzną ludzkości umiejscowioną dokładnie pośrodku czternastu płaszczyzn (sfer) istnienia. Ten asteryzm niesie ze sobą iluzoryczny aspekt jego władcy Rahu, który ma duży wpływ na ludzkość i jej zmagania na płaszczyźnie materialnej na planecie Ziemi.

Ukierunkowanie i usposobienie:

Ardra jest nakszatrą skierowaną ku górze. Tak jak Rudra celuje strzałą w niebo, tak Ardra stawia wysokie cele. Poszukuje wyzwań intelektualnych i wyższej wiedzy we wszystkich jej postaciach. Za każdym razem, gdy napotykamy w życiu kłopotliwe sytuacje, jesteśmy zmuszeni pytać, dlaczego tak się dzieje. Jest to zwykle czas, kiedy wielu z nas spogląda w górę w kierunku nieba, gdzie leżą wszystkie odpowiedzi.

Jest to nakszatra Tikshna - ostra i silna. Jest to widoczne w jej bóstwie rządzącym, Bogu Burzy. Działa nagle i ostro, co jest podobne do ukąszenia węża. Rahu, jak wiemy, jest nieprzyjemną planetą. Z asteryzmem tym wiążą się niepokojące wydarzenia i szyderczy sarkazm. Nawet, gdy daje dobre wyniki, dzieje się to w nagły, ostry sposób.

Miesiąc i dzień księżycowy:

Nakszatra ta ma związek z druga połową (środkowych 9 dni) księżycowego miesiąca Margashirsha. Ten okres zazwyczaj odpowiada grudniowi w kalendarzu słonecznym.

Ardra jest również związana z Ekadashi (11. tithi lub dzień) przybywającego i ubywającego Księżyca.

Pomyślne działania:

Nakszatra ta jest pomyślna tylko do działań związanych z przyporządkowanymi jej zawodami i miejscami; korzystna do działań destrukcyjnych, takich jak burzenie starych budynków; pozbywanie się starych i wyczerpanych nawyków i przedmiotów; dobra do konfrontacji z głębszymi problemami i trudnymi kwestiami, które na to czekają; dobra do badań i działań twórczych w swojej dziedzinie; dobra do przebłagania strasznych bóstw, takich jak Rudra i Kali.

Niepomyślne działania:

Niekorzystna dla wszelkich początków; zasadniczo niepomyślna dla wszystkich pomyślnych działań, takich jak zawarcie małżeństwa, podróże, wręczanie i otrzymywanie zaszczytów, ceremonii religijnych itp.

Władca planetarny:

Chociaż Rahu jest głównym władcą planetarnym Ardry, można ją postrzegać jako połączenie energii Merkurego i Rahu. Merkury i Rahu to planety intelektualne zajmujące się dualizmem życia i natury. Merkuriańska strona Rahu uwidacynia się w tej nakszatrze. Zwiększa to zdolność intelektualną i myślową ludzi pod wpływem Ardra oraz ich zaangażowanie w działania, które kładą nacisk na komunikację, myślenie lub używanie rąk. Zapewnia bogatą energię psychiczną i nerwową oraz cechy merkuriańskie, takie jak intelekt,  wszechstronność, szybkość myślenia i zdolności komunikacyjne. Inteligencja Ardry, podobnie jak diament, jest zwykle przeszywająca i różnorodna.

W negatywnym aspekcie tej nakszatry wpływ Rahu i Merkurego spowoduje, że będziemy niewłaściwie wykorzystywać swoje umiejętności, by osiągać egoistyczne cele lub krzywdzić innych. W niektórych przypadkach intelekt bywa zniekształcony do tego stopnia, że człowiek bez zastanowienia angażuje się w działalność przestępczą. Trzeba jednak uważać na to, co robi się pod wpływem Ardry, ponieważ konsekwencje zwykle pojawiają sie w tym życiu. Jest to dobre również w tym sensie, że nie musimy przenosić tego bagażu do przyszłego życia, a co za tym idzie zachowujemy szansę na zbawienie w tym życiu. Energia Rahu i Merkurego może również spowodować uwikłanie w boom informacyjny, który ma niewiele wspólnego z prawdziwą wiedzą. W wyższym aspekcie nakszatra ta może dawać prawdziwą wiedzę i umiejętność przejrzenia iluzji. Może także połączyć intelekt ze światami niewidzialnymi, co owocować będzie doskonałą intuicją w wglądami.

Ardra to miejsce narodzin tajemniczej energii Rahu. Tutaj natura celowo wprowadza chaos i zamieszanie, aby ułatwić proces tworzenia i manifestacji. Widzimy, że proces twórczy w poprzednich nakszatrach był dość uporządkowany. Ardra jest zatem związana z tym losowym współczynnikiem x we ​​wszechświecie, którego nie sposób uchwycić. W języku fizyki najlepiej to ilustruje zasada nieoznaczoności i teoria kwantowa, które zgodnie twierdzą, że nic nie jest pewne, a wszystko jest tylko prawdopodobieństwem. Innymi słowy, Maya jest niezbadana. Ujawnia się jednak poprzez prawdziwe oświecenie - proces, w którym biorą udział 27, czyli wszystkie, nakszatry.

Dźwięki i zapis literowy:

Pierwsza pada lub ćwiartka tego asteryzmu - 6°40'-10°00' Bliźniąt - odpowiada dźwiękowi „Ku” jak w Kubrick.

Druga pada lub ćwiartka tego asteryzmu - 10°00'- 13°20' Bliźniąt - odpowiada dźwiękowi „Kha” jak w Khalsa.

Trzecia pada lub ćwiartka tego asteryzmu - 13°20'- 16°40' Bliźniąt - odpowiada dźwiękowi „Nga” jak w Nancy.

Czwarta pada lub ćwiartka tego asteryzmu - 16°40'- 20°00' Bliźniąt - odpowiada dźwiękowi „Chha” jak w Chhatri (hinduskie słowo oznaczające parasol).

W alfabecie sanskryckim Ardrze odpowiada „Aee”, a zatem jego mantra to „Om Aeem”.

Typ i kompatybilność seksualna:

Zwierzęciem seksualnym tej nakszatry jest pies. Jak widać na obrazku, ten pies to agresywny ogar, a nie miły szkocki terier! Psy są zwierzętami o dużej aktywności seksualnej, dlatego Ardra może nadmiernie folgować sobie w tych sprawach. Jest najbardziej kompatybilny z Mula, drugim psim asteryzmem.

Informacje na temat zgodności seksualnej i małżeńskiej z innymi nakszatrami można znaleźć w tabelach na stronach 457 i 458.

Ezoteryka:

Ostatnie odkrycia wykazały, że konstelacja znana obecnie jako Orion czy też Łowca (Myśliwy) była szczególnie interesująca dla starożytnych Egipcjan. W mitologii wedyjskiej również cieszy się szczególnymi względami. W tej konstelacji kryją się dwa asteryzmy: Mrigashira i Ardra. Mrigashirę reprezentują trzy przednie gwiazdy, tworzące łuk myśliwego. Ardrę, jak mówiliśmy wcześniej, reprezentuje jasna gwiazda Betelgeza, która znajduje się w lewej górnej części Oriona. Wiemy również, że Ardrą rządzi Rahu, co łączy Rahu z Orionem.

Według niektórych naukowców wedyjskich Betelgeza jest siedzibą Śiwy. Orion miał powstać, gdy Śiwa przybrał postać myśliwego i ściął swoją strzałą jedną z głów Brahmy. Nabiera to sensu, gdy zobaczymy, że Brahma jest rządzącym bóstwem sąsiedniej konstelacji Rohini. Widzieliśmy już, że wedyjscy mędrcy uważają Mrigashirę, sąsiednią nakszatrę, za siedzibę Parwati.(małżonki Śiwy). Chociaż nie wszyscy uczeni są co do tego zgodni, faktem jest, że Mrigashira i Ardra tworzą swego rodzaju parę, tak jak Purva Phalguni (11. nakszatra) i Uttara Phalguni (12. nakszatra).

Jak już mówiliśmy, Rudra, sroga postać Śiwy, jest przewodnim bóstwem Ardry. To ustanawia relację między Rahu i Śiwą, niszczycielem wśród Trójcy. Niektóre pisma wedyjskie posunęły się do stwierdzenia, że Rahu mieszka w sercu Neelkanthy (to inne imię Śiwy). Widzimy, że Rahu i Śiwa są krewnymi, jak Śiwa jest mężem siostry matki Rahu. Jego bliskość z Śiwą jest jednym z powodów, dla których Rahu współrządzi Wodnikiem, znakiem najbardziej związanym z Śiwą. Mają nawet tę samą elektryczną niebieską cerę, kolor związany z Wodnikiem.

Znaczenie Oriona polega na tym, że stoi on pośrodku galaktycznej bramy między Bykiem a Bliźniętami. Mówi się, że wszystkie dusze wcielające się na Ziemi przechodzą przez tę galaktyczną bramę. Możemy to zrozumieć astronomicznie w tym sensie, że brama wskazuje kierunek przeciwny  środkowi naszej galaktyki i dlatego może być postrzegana jako brama do niej.

Dlatego teksty wedyjskie kojarzą Oriona z Prajapati,  przodkiem rodzaju ludzkiego. Nawet starożytni Egipcjanie postrzegali Oriona jako Ozyrysa, ojca całej ludzkości. Orion znajduje się również bardzo blisko Syriusza, gwiazdy, wokół której krąży nasze Słońce, ale szczegółowe dywagacje na temat znaczenia Syriusza wykraczają poza zakres tej książki.

W uniwersalnym schemacie rzeczy Ardra odnosi się do „yatna shakti” - mocy podejmowania ​​wysiłku. Przykładem wysiłku jest wystrzelenie strzały. Jego symbolika ma polowanie powyżej, a cel poniżej.

Gotra (pochodzenie niebiańskie):

Ta nakszatra jest związana z mędrcem Pulahu, jednym z siedmiu niebiańskich mędrców zajmujących się sprawami naszej galaktyki. Imię tego mędrca oznacza „łącznik przestrzeni”. Ardra, o czym mówiliśmy wcześniej, obdarza fascynacją w temacie przestrzeni i wszystkich kosmicznych rzeczy, takich jak na przykład przygody science fiction. Dlatego sensowne jest, że ta kosmiczna nakszatra ma związek z tym mędrcem, o którym wiadomo, że łączy przestrzeń.

Środek zaradczy:

Ci, którzy doświadczają złych skutków wpływu tej nakszatry, mogą je zniwelować poprzez kult Śiwy w strasznej postaci Rudry.

Powtarzanie  108 razy mantry źródłowej tej nakszatry „Om Aeem” podczas tranzytu Księżyca przez nakszatrę Ardra w odpowiednim miesiącu księżycowym z pewnością zmniejszy cierpienie  i skutkuje oświeceniem.

Ci, którzy korzystają z pozytywnej energii tej nakszatry, mogą również stosując się do powyższych rad zwiększyć dobre efekty. Pomocne jest noszenie kolorów takich jak czerwony, zielony, barwnych lśniących kolorów imitujących błyskawice i wszystkich kolorów burzowych, takich jak srebrny, ciemnoszary i czarny. Wszystkie ważne działania należy podejmować w miesiącu księżycowym i w dniach, w których Księżyc tranzytuje nakszatrę Ardra. 

Przykład:

Albert Einstein, słynny fizyk, urodził się przy wschodzącej Ardrze. Jego wygląd, życie i dzieła odzwierciedlają w dużym stopniu wpływ Ardry.

Różne:

Według Varahamihiry, Księżyc w Ardrze czyni człowieka „niewdzięcznym, niegodziwym, brytalnym i dumnym, wyniosłym”.

Janis Joplin, słynna piosenkarka, miała Księżyc w Ardrze w 5. domu. 5. dom odnosi się do kreatywności i skłonności psychicznych. Jej twórczość i styl śpiewania ma wiele cech Ardry. Odnoszę się do niej też niektóre surowe opinie Varahamihiry, mimo że była życzliwą osobą, przejawiającą wyższe energie Ardry.

Elżbieta Dzikowska - księżyc w ARDRA Bliźnięta

Przykład z naszego podwórka i podaję go tylko jako ciekawostkę przedstawiciela ARUDRY - bliźniąt Pana Aleksandra Jabłonowskiego ( Wojciech Olszański ) urodzony 7 lipca ostani dzień ARUDRY a nawet początek PURNAVASY Bliźnięta/Rak co i tak wskazuje cechy bliźniąt ,każdy kto interesuje się astrologią i zna Wojciecha Olszańskiego zauważy że spokojne cechy Raka znaku wyciszonego spokojnego robiacego krok w tył nie pasuje do pana Wojtka. Pan Wojciech reprezentuje konstelacje Wilka bo Arudra zodiak jest znakiem buntu,gromów złości ,chęci zmian i dlatego ma tylu samo zwolenników co i przeciwników ludzie często nie rozumieją cech Arudry i często się jej boja nie przypadkowo nazwana jest bestią bo pokazuje te same cechy co i analogiczny okres w przyrodzie czerwca i początek lipca czyli grzmoty ,burze ,deszcze, parne dni czy noce. Żyjemy w czasach kiedy ,trudno znaleść źrodło wiedzy lecz mamy do obserwacji świat zewnętrzny i możemy sprawdzić chocby na tej podstawie dane okresy przyrody bo one własnie determinują charakter człowieka urodzonego w tym okresie. Każdy może zauważyć u Pana Wojtka zmienność nastroju z miłego i spokojnego do wybuchy wulkanu i to własnie cecha Arudry bliźniąt :) polecam wszystkim aby weryfikowali po swojemu i obserwowali otaczający nas świat wtedy nie będą na potrzebne autorytety, które zapewnią nas jak to naprawdę jest 

symbolika wilka przewija się wielokrotnie na kanale Pana Olszańskiego i to jest bardzo częste ,że człowiek podświadomie z czymś rezonuje lub nie. 

Wpisując w google słynne Raki trochę to śmieszy bo wyglądowo kompletnie nie pasują do znaku Raka a poniżej kilka przykładów:

Mark Wahlberg arrives at the Los Angeles premiere of "Mile 22" on Thursday, Aug. 9, 2018, in Los Angeles. (Photo by Jordan Strauss/Invision/AP)

Młody Tom Cruise także nie można powiedzieć że efekt opadających powiek uzyskuje się z wiekiem bo to też ale najlepiej to widać w latach młodzienczych

Tom Cruise urodzony 3 lipca 1962